Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Better or Good..?

Ειχα γραψει πριν απο καμποσο καιρο, για το ποσο αναγκαιο ειναι να ξεπερναμε τους φοβους μας και τις αδυναμιες μας να τις αλλαζουμε. Δεν αναθεωρω, οχι, αλλα ξανασκεπτομαι πανω στο ιδιο ζητημα με μια διαφορετικη οπτικη.

Τι ειναι καλυτερο, η πιο σωστο αν θελετε, να κανουμε αυτο που θελουμε η να πιεζουμε τον εαυτο μας ωστε να γινουμε καλυτεροι?

Και οπως παντα, να εξηγησω το σκεπτικο. Αξιζει να πιεσουμε τον εαυτο μας, να προσπαθησουμε, για κατι που αυτη τη στιγμη μπορει να μην θελουμε να κανουμε αλλα ισως να μας βγει σε καλο στο τελος? Δεν μιλαω για πραγματα καθημερινα, αλλα για αποφασεις πιο συνθετες, οπως να παρω τη δουλεια που βρηκα, να φυγω στο εξωτερικο για σπουδες? Αποφασεις που θα ελεγε καποιος οτι θα καθοιρσουν τη ζωη μας απο εδω και περα. Αξιζει λοιπον τον κοπο να προσπαθησουμε λιγο παραπανω, να βαφτισουμε την αποφαση σωστη και να προχωρησουμε συμφωνα με αυτη ισως χαλωντας τη ζαχαρενια μας, αλλα με την ελπιδα οτι θα γινουμε καλυτεροι, σαν επαγγελματιες, σαν μαθητες, σαν φοιτητες, σαν ανθρωποι.

Ή ο αντιποδας ειναι πιο σωστος? Να μεινουμε στη βολη μας οσο το δυνατον περισσοτερο, περνωντας οσο το δυνατον καλυτερα, απλα και μονο γιατι περναμε καλα. Απλα και μονο γιατι νοιωθουμε ομορφα.

Απαντηση δεν μπορω να δωσω, ετσι ευελπιστω οτι τουλαχιστον θα δωσω τροφη για σκεψη, ή εστω μια αμφιβολια σ'αυτο που θεωρει ο καθενας μας σιγουρη απαντηση.

Μην βλεπετε καθε αποφαση για αλλαγη σαν κατι καλο, η αλλαγη για την αλλαγη, χωρις αποτερο σκοπο και πλανο ειναι λαθος. Δεν αλλαζεις κατι για να λες οτι αλλαξες, δεν αλλαζεις τον εαυτο σου και το περιβαλλον σου για να μπορεις να πεις οτι δεν εκατσες απραγος.

Μην βλεπετε καθε επιμονη στη βολη σαν κατι κακο. Η ρουτινα σκοτωνει, αλλα ειναι απαραιτητη απο καιρο σε καιρο. Ειναι χρησιμη, ειναι ασφαλης και ξεκουραζει.

Μην βλεπετε καθε αποφαση για αλλαγη μονοπλευρα ομως, η αλλαγη σε κατι που ο καθενας θεωρει οτι χρειαζεται αλλαγη μπορει να ειναι σωστη ακομα και αν οτι κι αν αλλαζουμε δουλευει, λειτουργει, υπαρχει.

Μην βλεπετε καθε επιμονη στη βολη σαν παραμονη και διατηρηση ενος συστηματος που λειτουργει ρολόϊ. Παντα υπαρχει περιθωριο για βελτιωση και αναβαθμιση της υπαρχουσας καταστασης.

Εκει που καταληγω γραφωντας αυτες τις γραμμες ειναι σε ενα κλισε, οσοι με ξερουν καταλβαινουν -η θα επρεπε τουλαχιστον- οτι απεχθανομαι τα κλισε. Και ομως, εκει καταληγω.

Παν μετρον αριστον. Ναι ναι ξερω, το ξεφτιλισα, πηρα το κλισε τον κλισε και το χωρεσα σε ενα κειμενο γεματο αντιφασεις και αμφιβολιες για τα στανταρ στα οποια ζουμε. Και ομως δειτε το καθαρα, χωρις συναισθηματισους και δραματα. Παν μετρον αριστον. Δεν ειναι πανακεια, δεν εχει τις απαντησεις στα παντα, αλλα αν κατι πλησιαζει εστω στο ελαχιστο την απολυτοτητα του "ισχυει παντου" αυτο ειναι το Παν μετρον αριστον. Ανεφαρμοστο το ξερω, ουτοπικο ισως, αλλα στεκει.

Δεν ειμαι υπερμαχος του συντηρητισμου, συμφωνω με την υπερβολη που και που γιατι βοηθαει, ειναι εκτονωση ειναι διαφυγη, για αυτο και δεν θεωρω το παν μετρον αριστον εφαρμοσιμο παντου και παντα. Αλλα σιγουρα μπορει να εφαρμοστει στην πλειωνοτητα των αποφασεων που εχουμε να παρουμε στη ζωη μας.

Ας διατηρησουμε λοιπον την ρουτινα μας σε επιπεδα που δεν θα μας αναλωσει, αλλα ας παρουμε και αποφασεις που θα ταρακουνησουν λιγο τα νερα, λιγο δεν ειναι αναγκη να προκαλεσουμε τρικυμιες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου